Kurban kesmek, insanı Allah’a (c.c) yaklaştırır. Kendisini Allah’a (c.c) yakın hisseden bir insanın ise psikolojisi düzgün olur ve fitne, fesat çıkarmadığı gibi kimsenin arkasından ileri geri konuşarak dedikodu ve gıybette yapmaz. Bu durumda özellikle toplumsal yaşantıda insanlar arasındaki sosyal ilişkileri geliştirir ve insanlar birbirlerine daha bir başka güvenir. Böyle bir toplumda da huzur ve barış olur. Hiçbir güç böyle bir toplumun huzurunu ve sükunetini bozamaz. Kurban kesmek, insanın yaşadığı topluma karşı olan aidiyet duygusunun daha kuvvetli olmasını sağlar.
Kurban kesmek, insanda ümmet bilincini kuvvetlendirdiği için gerek yakınında gerekse ulaşamayacağı kadar uzak yerlerde zor durumda olan din kardeşleri için Allah’a (c.c) dua eder, onlara yardım etmenin yollarını araştırır. Bakara Suresi 30. ayetinde insan hem fesat çıkaran hem de kan akıtan bir varlık olarak tanımlanmıştır. Allahü Teala, Alak Suresinin 6. ayetinde insanı azgın bir varlık olarak tanımlamıştır. Kurban kesmek, insandaki bu fesatlığı, azgınlığı ve kan akıtmayı yok eder.Kurban kesmek, insanı belli bir disiplin altına alarak insana kötülükler konusunda önleyici bir ruh sağlığı kazandırır. Kurban kesmek, insanın nefsini ve kalbini tüm olumsuz duygulardan temizler ve kurban kesen insan etrafına kötülük yapmak için değil, iyilik yapmak için kollar. Kurban kesen insan, düşenin elinden tutarak, yaşlılara yardım ederek, kolu komşusu aç mı tok mu diye gözetleyerek ve daha birçok olumlu davranış ile toplumsal huzura ve barışa katkıda bulunur. Kurban kesmek, insanın kişiliğini ve karakterini gözden geçirmesini sağlayarak insanda bir dengenin oluşmasına vesile olur.Kurban kesmek, insanın temiz duygular içerisinde Allah’a (c.c) daha çok ibadet etmesine vesile olarak insanın takvasının artmasını sağlar.
